Niebezpieczny skutek uboczny

Jest to wynikiem zarówno blokowania dostępu magnezu do korzeni rośliny przez ołów, jak również przez kwaśne deszcze, które wypłukują ten pierwiastek do coraz głębszych warstw gleby. Niewielu rolników stosuje - dla poprawienia struktury gleby - wapno magnezowe.

Mogą też być inne przyczyny niedoboru magnezu, wśród których przede wszystkim wymienia się alkoholizm, starość, kuracje odchudzające, doustne środki antykoncepcyjne, duże stresy, cukrzycę, przewlekłe biegunki, duży wysiłek.

Dzienne zapotrzebowanie na magnez

Dzieci powyżej 1 roku życia - 150 mg Nastolatki - 250 mg
Dorośli - 250-400 mg
Kobiety w ciąży - 300-450 mg
Kobiety karmiące - 350-600 mg

Magnez w organizmie człowieka występuje przede wszystkim (65 proc.) w kościach, pozostała część (34 proc.) występuje wewnątrz komórek mięśni oraz w sercu, wątrobie, mózgu i w nerkach. Magnez bierze udział we wszystkich reakcjach związanych z wytwarzaniem lub zużywaniem energii. Jest ważnym czynnikiem wzrostu.

Odgrywa niezwykle ważna rolę w procesach metabolicznych, czyli w tzw. przemianie materii. Stanowi składnik mineralny wszystkich tkanek i jest niezbędny do prawidłowej czynności nie tylko układu nerwowego, lecz również mięśniowego, kostno-stawowego, oddechowego, sercowo-naczyniowego, hormonalnego i krwiotwórczego.

Niedobory magnezu mogą wywołać:

- zwiększoną podatność na stres. Im silniejszy stres, tym więcej trzeba magnezu, im większe braki magnezu, tym cięższe są skutki stresu,
- zmęczenie i bezsenność,
- zawroty i bóle głowy, 
- nadmierną ruchliwość,
- uczucie dławienia w gardle lub zaciskania się żołądka,
- bóle w okolicy serca, kołatanie serca, omdlenia,
- zapieranie oddechu,
- kurcze mięśniowe i jelitowe,
- drganie powiek, tiki,
- zmniejszona odporność na infekcje,
- tężyczkę,
- chorobę żylno-zakrzepową.

Niedobory magnezu mają bezpośredni wpływ na przebieg i rozwój innych chorób. I tak np. sprzyjają rozwojowi miażdżycy. Właściwy poziom magnezu w organizmie chroni serce przed chorobami wieńcowymi i nadciśnieniem. Tak więc niedobór magnezu jest czynnikiem ryzyka dla serca i naczyń.

Ponieważ magnez jest wydalany z moczem, wobec tego w czasie terapii lekami moczopędnymi może wystąpić nadmierna utrata magnezu z moczem. Jednocześnie trzeba pamiętać, iż bardzo potrzebny jest w kamicach dróg moczowych i żółciowych, bowiem zapobiega tworzeniu się złogów.

Duże niedobory magnezu występują u nałogowych alkoholików. Jest on wydalany z moczem i z częstymi u alkoholików biegunkami. Jego niedobór zwiększa pociąg do alkoholu. Alkoholizm powoduje znaczny spadek magnezu w mózgu.

Sprawdzić i uzupełnić poziom magnezu powinny:            

- kobiety przyjmujące środki antykoncepcyjne (doustne),
- kobiety leczące osteoporozę pomenopauzalną metodą zastępczą kuracji hormonalnej,
- osoby podatne na stres, z tendencją depresyjną lub hipochondryczną,
- chorzy na cukrzycę,
- chorzy na nadczynność tarczycy,
- chorzy na chorobę Gravesa-Basedowa,
- sportowcy (magnez zwiększa sprawność mięśni).

Najwięcej magnezu zawierają            

- razowe produkty zbożowe, grube kasze,
- nasiona roślin oleistych i strączkowych,
- zielone warzywa,
- kakao i gorzka czekolada,
- banany, migdały, orzechy,
- daktyle, figi, rodzynki,
- czarna rzodkiew, ziemniaki, ogórki, pomidory, cebula, dzika róża.

Jaja i mięso zawierają niewiele magnezu, produkty mleczne - jeszcze mniej, a cukry i tłuszcze - wcale. Dlatego im bardziej słodko i tłusto się jada, tym więcej trzeba magnezu.

Obecnie mamy na rynku farmaceutycznym dużo preparatów magnezowych (doustnych) polskiej produkcji, dobrze przyswajalnych. Pamiętać zawsze trzeba, iż preparatów tych nie powinno się przyjmować po posiłkach, gdyż magnez zmienia kwaśny odczyn żołądka na zasadowy (alkalizuje zawartość żołądka).