Symbol obciachu, dziś hit we wnętrzach. Jak wykorzystać luksfery w aranżacji?

Historia luksferów zatacza wielkie koło. Od powstania szklanych cegieł w 1885 roku minęło 140 lat. W tym czasie zdobyły wielką popularność, której szczyt przypadał na pierwszą połowę XX wieku, a także miano kiczowatego dekoru rodem z PRL. Dziś luksfery ponownie wracają jako najmodniejszy akcent w nowoczesnych aranżacjach. Duży wpływ na to ma nowoczesna technologia produkcji i odświeżony wygląd.

Początek luksferów datuje się na rok 1885. To wtedy amerykańska firma Luxfer Prism Company wyprodukowała ulepszone szkło okienne, dodając do niego grube płytki ze szkła, które we wnętrzu działały jak pryzmaty.

Pod koniec XIX wieku w Szwajcarii architekt Gustave Falconnier wynalazł szklaną cegłę, przypominającą dzisiejsze luksfery. Produkował ją przez wydmuchiwanie roztopionego szkła. Dzięki temu szklana cegła była lekka, a także w jakimś stopniu izolowała od zimna. Niestety technologia ta miała także spore ograniczenia. Pierwsze luksfery miały różną grubość ścianek i cienkie narożniki, co zmniejszało ich wytrzymałość.

Zainteresowanie szklanymi cegłami jednak tylko rosło. W Wielkiej Brytanii w 1937 roku firma Pittsburgh Corning udoskonaliła technologię Falconiera. Dzięki zakładom w Stanach Zjednoczonych produkcja luksferów nabrała tempa. Powstawały coraz nowsze kolory i wzory szklanych cegieł. Dekor zyskiwał także na wytrzymałości.

Szczyt popularności luksferów przypada na lata 40. XX wieku. To właśnie wówczas powstawały najmodniejsze i najbardziej nowoczesne projekty wnętrz i architektury w stylu Art Deco. W latach 1928-1932 został wybudowany we Francji Maison de Verre, czyli dosłownie dom ze szkła autorstwa Pierre'a Chareau. Luksfery zostały wykorzystane nie tylko do wykończenia elewacji budynków, ale także ścian wewnętrznych i przepierzeń.

Luksfery dotarły także do Polski. Dziś zostały zapamiętane jako kiczowaty dekor z czasów PRL. Najczęściej zielone luksfery można było zobaczyć w klatkach schodowych bloków mieszkalnych, na pływalniach czy innych obiektach publicznych. Luksfery w domach zastępowały okna w łazienkach czy stanowiły element dekoracyjny ścian.

Obecnie obserwuje się ponowny powrót luksferów. W 2001 roku architekt Renzo Piano zaprojektował Maison Hermès w Tokio. Budynek o 14 kondygnacjach ma szklaną fasadę, do której budowy wykorzystano 13 000 luksferów. Aranżacje wykorzystujące ten zapomniany element dekoracyjny zachwycają lekkością i dużą ilością światła malującego ciekawe desenie na podłodze i ścianach.

Dzisiejsze luksfery produkowane są przez połączenie dwóch pustych form szkła. Dzięki temu są bardziej dopracowane, lżejsze i mają lepsze właściwości izolacyjne. Do wyboru jest znacznie większa liczba rozmiarów szklanych cegieł, ich kolorów i wzorów. Istnieją luksfery zewnętrze do wykańczania elewacji budynków czy zastępujące okna w domach. To wszystko powoduje, że liczba możliwych zastosowań luksferów w domu kończy się wraz z wyobraźnią architekta.

Luksfery jako materiał budowlany i dekoracyjny ma wiele zalet, co ma duży wpływ na ich dzisiejszą popularność. Są nie tylko nostalgicznym powrotem do estetyki rodem z PRL i Art Deco, ale także praktycznym rozwiązaniem architektonicznym nowoczesnych budynków.

Ściana z luksferów:

• jest lekka, ale jednocześnie zachowuje dobre parametry izolacji cieplnej i akustycznej;
• przepuszcza światło w 60-70 proc.;
• ma dużą odporność na uszkodzenia mechaniczne.

Na rynku dostępne są luksfery mrozo- i ognioodporne. Ponadto znajdziesz bardzo dużo dostępnych wzorów, rozmiarów i kolorów, a nawet luksfery podświetlane ledami.

Mnogość rozwiązań aranżacyjnych, które zapewniają luksfery to niejedyna ich zaleta. Materiał ten jest także zrównoważony pod względem ekologicznym. Podlega recyklingowi lub czerpie z materiałów pochodzących z recyklingu. Dzięki dobrej izolacyjności cieplnej zmniejsza koszty ogrzewania. Z kolei przepuszczalność światła pozwala na ograniczenie doświetlania wnętrza światłem sztucznym.

Zastosowanie luksferów w domu często jest praktycznym rozwiązaniem. Przykładowo luksfery zamiast okna w łazience w domu pozwalają przybliżyć budynek do granicy działki. Prawo budowlane nakazuje zachowanie odległości 4 metrów od granic działki ściany z oknami. Dzięki luksferom zamiast okna odległość ta może wynosić 3 metry. W przypadku domów budowanych na wąskich działkach to spora różnica.

W małych mieszkaniach typu studio ściany działowe z luksferów pozwalają podzielić jedną przestrzeń pokoju na kilka stref. Jednocześnie zachowasz lekkość aranżacji i dostęp światła.

Prysznic z luksferami typu walk-in jest kolejnym praktycznym rozwiązaniem. Podobnie jak w małych mieszkaniach pozwala zachować lekkość aranżacji. Zapewnia znacznie większą intymność niż przeźroczyste ścinany prysznicowe.

Od strony estetycznej, zastosowanie luksferów w domu jest nostalgicznym powrotem do czasów PRL czy inspiracją rodem z wnętrz Art Deco. Kolorowe luksfery możesz wykorzystać do wykończenia wyspy kuchennej, tworzenia dekoracji w ścianach działowych. W oknie kuchennym fantastycznie zastępują połowę przeźroczystej tafli szkła.

Luksfery podświetlane fabrycznie ledami lub zewnętrznymi taśmami led pozwalają wprowadzić po zmroku ciekawą grę świateł, która nie kończy się wraz ze wschodem słońca. W dzień światło przechodząc przez luksfery i padając na gładką ścianę czy podłogę maluje prawdziwe obrazy sztuki abstrakcyjnej.

Luksfery doskonale sprawdzają się we wnętrzach modernistycznych nawiązujących do stylu Art Deco pełnego szkła i luster. Podobnie znajdą zastosowanie w salonach i sypialniach glamour, w których dodatkowo możesz zagrać światłem odbijającym się od gładkich marmurowych powierzchni.

Przepych i elegancja nie zawsze muszą iść w parze, aby wykorzystać potencjał luksferów. Aranżacje industrialne i loftowe sięgające do surowej estetyki opuszczonych fabryk również przyjmą szklane cegły w postaci ścianek działowych czy elewacji budynku.

Dziś coraz chętniej wprowadzamy ciekawe urozmaicenia w typowo minimalistycznych, nowoczesnych wnętrzach. Tym urozmaiceniem mogą być właśnie luksfery, które swoim deseniem przełamią nudę płaskich i jednobarwnych ścian.

W aranżacji wnętrz retro chętnie sięgających do akcentów rodem z PRL należy zachować umiar. Wnętrze z meblościanką i luksferami warto przełamać nowoczesnym wykończeniem powierzchni płaskich, kolorami czy minimalistycznymi dodatkami.