Ukryta zabójcza sepsa
Możesz być nosicielem meningokoków i nie mieć żadnych objawów choroby. Jeśli jednak zaatakują, grozi ci ostre zakażenie organizmu!
Czy meningokokami łatwo się zakazić? Na szczęście bakterie te mają niski wskaźnik zakaźności. Oznacza to, że jeśli masz kontakt z chorym, z dużą dozą prawdopodobieństwa nie dojdzie u ciebie do choroby. Nie znaczy to jednak, że nie należy zachować środków bezpieczeństwa.
Jak rozpoznać chorobę? Pierwsze objawy mogą być mało charakterystyczne. Mogą pokrywać się z symptomami grypy, takimi jak wysoka gorączka, ból głowy czy gardła. Czasem pojawiają się wymioty i drgawki, a u około połowy chorych wysypka wybroczynowa w postaci czerwonych punkcików.
Jak reagować, jeśli miało się styczność z meningokokami? W takich sytuacjach zalecane jest podanie jednej dawki antybiotyku. Najbardziej narażone są osoby, które miały ścisły kontakt z chorym (przebywały co najmniej cztery godziny dziennie w tym samym pomieszczeniu) albo bardzo bliski (np. całowanie, czy używanie tych samych sztućców) siedem dni przed jego zachorowaniem. Profilaktyka powinna być zastosowana najlepiej w ciągu 24 godzin, maksymalnie do tygodnia od kontaktu.
Czy można się zaszczepić przeciwko chorobie? Tak. Szczepionki zalecane są zwłaszcza dzieciom między drugim miesiącem a szóstym rokiem życia, młodzieży między 11. a 24. rokiem życia oraz osobom przebywającym w dużych skupiskach (np. żłobek, przedszkole, koszary, akademiki) i podróżującym w regiony endemiczne i epidemiczne.
Jakie choroby wywołują meningokoki? Większość osób po kontakcie z meningokokami pozostaje zdrowa. Taki nieświadomy nosiciel przekazuje jednak bakterie innym, u których może dojść do powikłań. Bywa, że przybierają one formę zapalenia płuc, gardła, ucha środkowego, osierdzia czy stawów. Zdarza się, że bakterie wywołują szybko postępujące zapalenie opon mózgowych lub posocznicę (sepsę), które często prowadzą do śpiączki, a nawet śmierci.
